Zaufanie – Coś tknęło mnie żeby napisać notkę o zaufaniu. Zaufanie, taka fajna rzecz którą zyskujemy u drugiej osoby bardzo długo, poprzez zachowanie, nashe zdanie, pomoc, i wiele innych czynników. Osoba, która nam ufa jest w stanie powiedzieć nam prawie wszystko, powierzyć każdą tajemnicę. Wie, że jej nie zdradzimy, że zachowamy ją dla siebie, pomyślimy nad nią i doradzimy. Wyjawiając nam coś, ktoś zostawia w nas cząstkę siebie, zostawia swoją myśl. Coś, co wyraża jego uczucia. Kiedy ktoś robi coś takiego powinno być to dla nas zashczytem, to jak najwyżshe wyróżnienie. Czasem trzeba być ostrożnym, aby nie powierzyć komuś czegoś, co on zaraz przekaże dalej. Niektórzy mówią mi, że jestem zamknięty w sobie, nie ujawniam tego, co naprawdę we mnie siedzi. Fakt, nie ujawniam. Czemu? Aby nie zostać zranionym przez kogoś, kto nie dotrzyma słowa, po to, aby nie znano mnie za dobrze, aby nie rozpracowano mnie, aby pozostać tym samym niezauważonym człowiekiem. Odkrywam się tylko dla osób, które jakoś zasłużyły sobie na moje zaufanie. Niestety człowiek jest istotą omylną nie zawshe dobrze trafiam, czasem ktoś powie więcej nish powinien, mogę mieć tylko nadzieję że wszyscy puścili to koło ushu. A co z tą osobą? Trudno będzie jej odzyskać moje zaufanie, ale i ona ma prawo do pomyłek. Trzeba więc pamiętać o tym, że z powodu tego iż ktoś nam zaufał powinniśmy się czuć wyróżnieni, ale test powinniśmy uważać, bo z zaufaniem jest tak, trudno je zdobyć, łatwo stracić.